Merkury- pierwsza planeta cyklu... 'O obiektach Układu Słonecznego'.

Fotografia powierzchni Merkurego wykonana przez sondę Messenger.

      Zafascynowały mnie ostatnio planety i obiekty obecne w naszym Układzie Słonecznym. Pragnę opisać tutaj najciekawsze obiekty, które możemy spotkać podczas podróży w naszym otoczeniu i po krótce przedstawić owe obiekty.
      Merkury jest najbliższą Słońcu, a zarazem i najmniejszą planetą obecną w naszym Układzie Słonecznym. Jest ona położona bardzo blisko Słońca bo około 0,38 jednostki astronomicznej (wynosi to średnio 57 909 176 km). Sam Merkury przypomina powierzchnią najbliższy obiekt kosmiczny towarzyszący Ziemi- Księżyc. Jest to planeta skalista. Obecne są na niej bardzo liczne krateru uderzeniowe oraz brak atmosfery. Ta mała planeta o powierzchni wynoszącej 0,1 powierzchni Ziemi jest bardzo nietypowym miejscem- od strony zwróconej ku Słońcu temperatura powierzchni oscyluje w przedziale 430 stopni Celsjusza, natomiast w tym samym czasie na przeciwległym biegunie (czyli tym zwróconym w stronę przeciwną niż Słońce) temperatura spada do -185 stopni Celsjusza. Ciekawą rzeczą jest, że Merkury posiada ogromne żelazne jądro, które zajmuje ponad 40% objętości planety (ziemskie jądro stanowi jedynie 17% objętości planety).
     W momencie powstawania Merkurego (około 4,6 miliarda lat temu) była to jedna z nielicznych planet, która otrzymała ogromną ilość uderzeń od planetoid, asteroid i komet, które w owym czasie bardzo licznie przemierzały przestrzeń międzyplanetarną. Ogromną niespodzianką jest, że mimo bliskiej obecności Słońca na planecie znajduje się lód taki jaki możemy spotkać na Ziemi. Prawdopodobnie lód znajduje się głęboko na dnie ogromnych kraterów, gdzie nie docierają promienie słoneczne.

Fotografia powierzchni Merkurego wykonana przez sondę Mariner. Plamy po prawej stronie spowodowane są niesfotografowaniem tamtego rejony, ponieważ cały obraz jest mozaiką złożoną z wielu zdjęć. 

   
     Z uwagi na bliskość Słońca Merkury wyróżnia się bardzo nietypowym rozkładem dni. Jeden dzień merkuriański trwa mniej więcej jedną trzecią czasu jaki planeta potrzebuje na okrążenie Słońca (1 dzień merkuriański wynosi ponad 58 dni ziemskich).
     Najlepszym momentem do obserwacji Merkurego są wczesne godziny poranne podczas wschodu Słońca, oraz końcowe etapy jego zachodu. Wynika to z faktu, że w ciągu dnia bez specjalistycznego sprzętu Merkury ginie w blasku Słońca i bardzo ciężko jest go zaobserwować.
     Pierwszym statkiem kosmicznym, który dotarł do Merkurego, był Mariner 10 wysłany przez NASA. Sonda wykonała kilka tysięcy zdjęć powierzchni planety w latach 1974–1975, co dostarczyło nam wiele nowych, wcześniej nie znanych informacji. ''Mariner 10 użył asysty grawitacyjnej Wenus, by zbliżyć się do Merkurego 29 marca 1974. Był to pierwszy przypadek wykorzystania przyciągania jednego obiektu, by osiągnąć inny cel. Równocześnie Mariner 10 był pierwszym pojazdem kosmicznym, który w ciągu jednej misji odwiedził dwie planety''.
     Merkury nie posiada księżyców- możliwe, że jest to spowodowane jego niewielką grawitacją oraz bliskością Słońca, które mogłoby takie obiekty przyciągnąć do siebie, lub wyrzucić w przestrzeń kosmiczną.